Wauw, wat een bijzondere week heb ik gehad! Het begon niet zo top. Ik was namelijk de eerste dagen verschrikkelijk moe, voelde me suf en sloom en had nergens zin in. Donderdag vertrokken we naar Servië, waar we een heel bijzonder (lang) weekend hebben gehad.
Ik zal er in een apart logje nog uitgebreid op in gaan, maar het was absoluut geen gewone citytrip. Behalve lekker eten en windowshoppen, heeft het namelijk heel veel indruk op mij gemaakt. Servië is namelijk een stuk minder rijk, en heeft de afgelopen jaren veel meer klappen gehad dan Nederland en dat is aan alles te zien. Inmiddels zijn we weer thuis en zal ik jullie de foto’s van afgelopen week laten zien. Van Servië heb ik meer foto’s, maar die komen in een ander logje aan de beurt!
Zo begon mijn afgelopen week. Met een heerlijk ontbijtje bij mijn schoonfamilie in Zeeland. Mag iedere week zo beginnen alsjeblieft?
Daarna gingen we even uitwaaien op het strand. Gelukkig was het niet zo belachelijk warm meer als in het weekend daarvoor, al mocht het van mij nog wel meer afkoelen.
Dinsdagochtend ging ik naar de verloskundige. Kijk me gaan dan!
En in de wachtkamer. Even later mocht in naar binnen. Alles was gelukkig goed met onze kleine man. Mijn bloeddruk was ten opzichte van de vorige keer iets verhoogd. Nog niet ernstig, maar ze willen me voor de zekerheid as woensdag terug zien voor een extra meting. Prima!
Op de terugweg kwam ik dit tegen. Ik had in IJburg nog nooit de politie te paard gezien.
In het teken van ‘gezonder eten om die bloeddruk omlaag te krijgen’ begonnen met de groentesapjes van Albert Heijn. Niet echt heel lekker, wel gezond dus.
En ik maakte een enorme kan met citroen/limoen-water. Heerlijk!
Ik weet niet of het echt overkomt op deze foto, maar ons mannetje zit meestal in mijn rechterzij opgevouwen. Ik kan dan echt een harde ‘bol’ beetpakken. Zo gek!
Ik was dinsdag en woensdag enorm futloos. Dus dit was voornamelijk mijn uitzicht. En ja, ik heb ooit een navelpiercing gehad. Nu zit er dus een extra gaatje in mijn buik, vlak boven mijn navel.
En opeens zag ik een groepje fanatiekelingen trainen in het parkje voor ons huis. Dat motiveerde Maran en mij voldoende om een uurtje te wandelen buiten.
Donderdagochtend dan. Om 10 uur vertrok ons vliegtuig naar Belgrado.
Eenmaal in Belgrado aangekomen werden we voor ons gezicht geslagen door de warmte. Hoppa, 30 graden! Hier waren Maran en Marin (geen grap, hun namen verschillen maar 1 letter) een parkeerkaartje aan het kopen.
Thuisgekomen bij Marin, dook zijn veel te vriendelijke kat direct op mijn voeten. Wat een liefje <3
Ik was nog erg suf en moe (van de warmte en de groeispurt van onze kleine man), maar ’s avonds gingen we gezellig naar een terrasje aan het strand van Novi Sad. Daar zagen we de maan opkomen.
De volgende dag was het nog steeds warm en benauwd. We bezochten onder andere een fort, dronken daar een drankje en vluchtten snel weer naar Marin’s airco.
Even een tukkie doen. En natuurlijk drongen zijn lieve katjes zich aan me op.
Vrijdagavond was het tijd om De Wedstrijd te bekijken. In had er weinig vertrouwen in. Op het strand van Novi Sad vonden we een perfect plekje en we weten allemaal wat de uitslag geworden is. We hebben een geweldige avond gehad, met als afsluiter het nieuws dat mijn lieve vriendin Esther eindelijk is bevallen van een gezonde dochter. Wat een topavond!!!
De volgende dag brachten we een bezoekje aan Belgrado. Het was flink afgekoeld, maar nu stak een enorme regenbui de kop op. Kijk, daar is die!
Hier waren we wederom bij een fort, deze keer die van Belgrado. Je moet dus goed oppassen, anders ga je dood.
Belgrado had een leuke winkelstraat en mooie terrasjes. Maar ook gebouwen als deze in het centrum. Vertel er morgen meer over, maar wat was het indrukwekkend!
’s Avonds nam Marin ons mee naar het huis van zijn ouders. Die wonen in een dorp een eindje van Belgrado af. Het was een superleuk huis in een schattig dorpje. En moet je die prachtige lucht zien! <3
Goeiemorgen! Er moesten verse kersen geplukt worden.
Wat een heerlijk ontbijtje. Verse kersen uit eigen boom dus met daarbij huisgemaakte (hoe noem je het precies?) ‘pasteitjes’ van spinazie en witte kaas. Heerlijk!!!
Een foto van één van de straten in het dorp van Marin’s ouders.
In de namiddag bracht Marin ons naar het vliegveld. We namen afscheid en dat vonden we alle drie heel stom. Gelukkig kwamen we er tot onze grote verrassing achter dat we buisnessclass hadden geboekt in plaats van economy. We mochten dus lekker chillen in de buisnesslounge met gratis wifi, eten en drankjes.
En in het vliegtuig hadden we natuurlijk gigantische stoelen en kregen we een hele goede maaltijd. Daar zit ik dan, met m’n enorme pens. Wel fijn dan hoor, die grote stoelen.
En dat was mijn week. Het verliep allemaal heel anders dan een normale week, maar het was mooi en indrukwekkend. Aankomende week belooft ook weer leuk te worden. Ik ga namelijk Esther’s dochtertje ontmoeten en donderdag krijgen we de eerste ‘ontmoeting’ met onze eigen zoon. We hebben dan namelijk een 3D-echo. Ik kijk ook erg uit naar de wedstrijd van Oranje aankomende woensdag en heb hier en daar nog wat losse afspraken staan. Ik heb er zin in! Morgen zal ik trouwens een uitgebreider verhaal over onze trip naar Servië plaatsen!
Joyce
Ziet eruit als een heerlijk weekje! Je buikje groeit ook mooi!
Manon
Ben benieuwd naar je verslagje van Servië! Ik heb weer iets gevonden wat we ’t zelfde hebben: het gaatje boven de navel van de puberale navelpiercing :’)
Cp
Die buik is heel herkenbaar voor mij! Mijn kindje lag ook aan de rechterkant met haar hoofdje vanboven tegen mijn ribben (was een stuitligging). Soms duwde ze haar rugje nog meer naar rechts en dan kon ik ook precies haar hoofdje vastnemen, hebt exact dezelfde foto! Toch raar hé wat je baby in je buik allemaal uitsteekt!