Als pas getrouwde vrouw van eind twintig, is er één vraag die mij vaak gesteld wordt. Op allerlei verschillende manieren. Eén vraag die ik zoveel mogelijk uit de weg probeer te gaan, simpelweg omdat ik er geen antwoord op heb. Dat is de vraag: “En, wanneer beginnen jullie aan kinderen?”

Ik ben gek op kinderen. Ik werk niet voor niets in het onderwijs. Ik ben opgegroeid met meer neefjes en nichtjes dan je kan tellen, dus ik heb altijd ervaring gehad met oudere en jongere kinderen dan ik zelf. Al een tijdje zou ik het daarom ook wel leuk vinden om zelf te gaan proberen een kindje te krijgen. Ik voel nog geen ENORME drang, maar het lijkt me wel leuk. Maran krijgt echter last van hyperventilatie als het onderwerp aangesneden wordt, dus vandaar dat we nog even wachten.

Maar keer op keer lijkt het erop alsof ik dat moet verantwoorden. Vaak wordt het botweg gevraagd: “En, wanneer gaan jullie beginnen?” Ik vraag me dan af wat die mensen voor antwoord verwachten. “Weet ik nog niet”, zeg ik meestal. Maar wat als we al een paar jaar aan het proberen zouden zijn? Zou dat niet super ongemakkelijk en zelfs pijnlijk worden om steeds die vraag te moeten beantwoorden? Of als ik al zwanger zou zijn, verwachten deze mensen dan een scoop?

Soms voel ik me op feestjes in de gaten gehouden. Als ik een cola light bestel (omdat ik de BOB ben, of omdat ik gewoon geen zin heb in drank), heb ik het gevoel dat ik vanuit alle hoeken van de kamer word aangestaard. “En, en, en?” wordt er soms gevraagd, met van die veelzeggende, op- en neer springende wenkbrauwen. “Nee hoor, nog niks!” zeg ik dan, bijna verontschuldigend.

Om die situatie uit de weg te gaan, bestel ik soms toch een wijntje. Om zonder vragen te beantwoorden direct aan de wereld te laten zien dat er nog niets groeit in mijn buik, behalve dan misschien wat vetweefsel.

Dus aan een ieder die van plan is ooit aan een vrouw te vragen of ze al zwanger probeert te worden/is/zou willen zijn: don’t do it! Een vriendin vertelt vanzelf wanneer ze zwanger wil worden of al is. Als het om een familielid gaat hoor je dat ook waarschijnlijk als één van de eersten en als het om een vage bekende gaat, gaat het je überhaupt niet aan.

Zo, mijn hart is weer gelucht, bedankt voor uw aandacht. Wijntje dan maar?

(bron afbeeldingen: weheartit.com)