Nim lag te slapen, Maran was bij een vriend aan het werk en zou tot laat niet thuis komen en ik zat op de bank. Er kwam niets uit mijn handen, ik voelde me ‘raar’. Daar was op zich best een aanleiding toe, Maran en ik hadden namelijk wederom besloten de voorbehoedsmiddelen de deur uit te doen, ik zou dus misschien wel zwanger kunnen zijn. Met de NOD-datum pas een halve week later, besloot ik – half tegen beter weten – toch maar een test te doen. En tot mijn enorme verbazing verscheen er een lichtroze streepje naast de controlestreep.

Ik ben zwanger!

Dit voorval speelde zich inmiddels alweer zo’n 2 maanden geleden af, wat mij nu ruim 11 weken zwanger maakt. We zijn twee goede echo’s verder en ik voel me op en top zwanger. Meer nog dan met Nim rond deze termijn, trouwens. Ik ben enorm misselijk, moe en lamlendig, maar ontzettend gelukkig met het feit dat we eind mei hopelijk weer een prachtig, gezond kindje krijgen.

Op ‘Mama zoekt uit’ heb ik een iets uitgebreider stukje geplaatst en voor de komende tijd wat columns ingepland over mijn tweede zwangerschap. Als je het leuk vind, kun je daar de komende tijd meer lezen! Na mijn verhuizing beloof ik mijn eigen blog ook weer wat meer op te pakken! Hopelijk tot dan! <3