Er wordt mij regelmatig gevraagd of ik Nim nog borstvoeding geef. Sommige mensen vinden het blijkbaar zo interessant dat ze het voedingsmoment niet af kunnen wachten, anderen vragen verbaasd of Nim nog geen flesje drinkt, als ik mijn tiet uit mijn shirt wip om hem te voeden. Meestal reageer ik hetzelfde: “tja, Nim wil geen flesje!” want dat is inmiddels mijn standaard-antwoord geworden. Hoewel dat niet helemaal meer de echte reden is, aangezien ik momenteel ook nog niet wil stoppen.
Het borstvoeding-geven is bij mij niet automatisch en makkelijk gegaan, ondanks de enorme sloten melk die ik direct na de geboorte produceerde. Nim heeft de eerste weken van zijn leven met een tepelhoedje gedronken (wat ik vrij waardeloos vond). Bovendien gaven we hem ’s avonds en ’s nachts gekolfde melk uit een flesje, omdat het hem veel kracht kostte om uit de borst te drinken en anders vrij snel na de voeding alweer toe was aan de volgende ronde. Overdag prima, ’s nachts een stuk minder. Dat kolven, gekloot met tepelhoedje en het feit dat Nim nog steeds niet ‘los’ van mij was (ook al heeft Maran de navelstreng wel degelijk goed doorgeknipt), heeft me in het begin best opgebroken. Daarnaast voelde ik bij het geven van borstvoeding niets meer of minder dan ‘dat ik mijn kind te eten gaf’. Wat me een beetje teleurstelde, want mij was door ervaringsdeskundige moeders beloofd dat borstvoeding geven het mooiste ter wereld was. Ik heb, dat mogen jullie best weten, de eerste 7 weken regelmatig op het punt gestaan er de brui aan te geven. Vooral als ik om het half uur mijn shirt naar beneden moest trekken om weer een kwartier met een hongerige baby op de bank te zitten, was ik het goed zat.
Vanaf een week of acht begon de borstvoeding wat gemakkelijker te gaan. Dat tepelhoedje hadden we – godzijdank – al een tijd achter ons gelaten en ik hoefde ’s avonds en ’s nachts niet meer te kolven. Nim dronk dus de hele dag uit de borst, tenzij we oppas nodig hadden of ik een keer een wijntje wilde drinken: dan kolfde ik wat af en kon ik alsnog doen waar ik zin in had. Maar die periode duurde helaas niet lang. Nim besloot op een zeker moment dat flesjes niet cool genoeg waren, waardoor ik verplicht was om door te gaan met het geven van borstvoeding. En zodra ik ergens toe verplicht wordt, vliegt het me naar de keel en wil ik niet meer. Zo ging dat dus ook met het geven van borstvoeding. Er is een tijd geweest dat ik het met een zekere tegenzin gaf, omdat Nim niet anders wilde. Ik heb er hard om gehuild, als hij weer eens het speentje van een fles vakkundig met zijn tong uit zijn mond werkte. Ons bezoekje aan de lactatiekundige gaf me hoop, al merkte ik niet meteen écht opluchting. Nim kwam terecht in een sprongetje (of liep een griepvirusje op, of iets dergelijks), waardoor hij gedurende drie hele lange weken niet meer dan twee uur aaneengesloten sliep. Aangezien ik de enige was die hem kon voeden, sliep ik meestal niet langer dan anderhalf uur aan elkaar. Ik was kapot en was overdag regelmatig aan het googlen naar: “stoppen met borstvoeding, baby wil geen fles.” Overigens heb ik daar extreem weinig bruikbare tips door gevonden. Er zat dus niets anders op.
Eigenlijk zou ik willen zeggen: gelukkig maar. Want inmiddels is Nim vier en een halve maand en ben ik erg gaan genieten van het geven van borstvoeding. Ik snap enigszins wat al die borstvoedingsfanaten bedoelen. Het is nu namelijk oprecht heel erg fijn om Nim aan mijn borst te hangen en hem te voeden. Ik ben heel erg trots op mijn lichaam, dat die er al ruim een jaar voor zorgt dat mijn kereltje groeit en dat hij het zo goed doet. Het drinken uit een fles gaat de ene keer wel, en de andere keer niet. Ik trek me er eerlijk gezegd niet zoveel meer van aan. Maran en ik gaan regelmatig zonder Nim op pad en dan drinkt ‘ie soms wel en soms niet bij degene die dan oppast. Maakt niet uit, hij is niet in paniek en ik voed hem wel weer als we thuis komen. De nachten gaan ook veel beter, hoewel Mini nog niet door slaapt. Ik word nu één à twee keer per nacht (van 12 uur) wakker om hem te voeden en dat vind ik prima te doen.
Ik vind het lastig om hardop te zeggen, omdat ik een aantal vriendinnen heb bij wie de borstvoeding niet is gelukt, of die er bewust voor hebben gekozen geen borstvoeding te geven. Ik vind namelijk nog steeds dat iedere moeder moet doen wat bij haar past. Dat er voor de moeder zowel voor- als nadelen aan het geven van borstvoeding zitten en dat het in sommige gevallen helaas echt niet lukt. Maar het is inmiddels wel zo dat ik heel blij word van het geven van borstvoeding en hoewel ik dus niet over wil komen als een borstvoedingsmaffioso, vind ik wel dat ik het een keer in een blogje mag benoemen. Ik was eerst absoluut niet enthousiast, maar dat ben ik nu wel. Als Nim morgen zou besluiten dat flesjes best oké zijn, dan zou ik toch nog doorgaan met het geven van borstvoeding. Mijn volgende doel is het halen van de 9 maanden. Dan hoop ik dat Mini tegen die tijd misschien ook wel uit een bekertje kan drinken (we oefenen met de camocup) en dan heeft hij ook minder voedingen per dag nodig. Misschien gaan we het hele jaar wel vol maken, misschien niet. Ik zie wel wat prettig voelt voor ons beiden. Grappig, want eerst vond ik het bijna een freakshow, als ik een vrouw een kind zag voeden die al kon lopen. Nu zou ik me kunnen voorstellen dat het bij ons misschien ook wel gaat gebeuren.
Milou
Heel erg mooi om te lezen! En natuurlijk zijn er moeders die er anders over denken, maar die vertellen hun eigen verhaal heus wel. Ik vind het mooi dat je zo hebt volgehouden, terwijl je niet meer wilde. Knap hoor!
Betty
Ja ik wil niet dat mensen denken dat ik 100% pro-borstvoeding ben. Ik vind namelijk echt dat iedereen het zelf moet weten en ik geloof ook dat het op de lange termijn niet echt verschil maakt of een baby met fv of bv groot is gebracht. Maar ik ben sinds een tijdje heel erg blij dat het nu zo goed gaat, dus wilde er toch eens over schrijven 🙂 Geef jij ook nog borstvoeding?
Renee
Terwijl ik dit lees, geef ik de fles. Tijdens mijn zwangerschap wist ik dat ik graag bv wilde geven. Ook mijn man is erg pro. Ik heb 7 jaar geleden een borstvergroting gehad, dus de vraag was of het wel zou lukken. Ik had wel de instelling; lukt het niet, geef ik net zo makkelijk een fles. Ik heb uiteindelijk 1,5 dag bv gegeven. De eerste nacht thuis was aankloten met het aanleggen. Ik wist helemaal niet hoe het echt moest. Alicia beet me zowat. M’n tepels lagen helemaal open en ik zat per borst een half uur te huilen van de pijn tijdens het voeden. Bleek dat Alicia (8 ponder) bijgevoed moest worden. Na die rotnacht kwam de kraamhulp en ik besloot te stoppen. Ik was moe, had pijn en geen zin in gedoe. Ik vond het heerlijk om de fles te geven. Lekker makkelijk! Om me heen zijn veel baby’s geboren de laatste maand en die krijgen allemaal bv. Ik heb op een gegeven moment tegen m’n man gezegd dat ik stiekem wel een beetje jaloers was en spijt had dat ik was gestopt. Dat heb ik nog steeds wel. Hij herinnert me dan aan de pijn die ik had en dat ik de juiste beslissing had genomen. En ik weet dat ik toen de juiste beslissing nam. Mochten wij ooit een tweede krijgen, wil ik zeker weer bv proberen te geven en ik denk dat ik dan wat meer zou doorzetten, want het lijkt me idd mooi om te geven en ik wil dat gevoel ook beleven. Zo, lange tekst, sorry hoor! Haha
Manon
Jouw verhaal komt heel dicht in de buurt bij de mijne, heb eigenlijk niks toe te voegen!
En you go Bet! Wat fijn dat je er nu wel plezier in hebt, lijkt me een geweldig gevoel!
Betty
Thanks lieverd! Ik ben blij dat ik er inderdaad nu wel echt plezier in heb! Blij dat Nim me heeft laten doorzetten, haha. En wie weet, ooit… 🙂
Betty
Ik snap jou keuze helemaal! Als je moe en overweldigd bent van die hele bevalling, kan ik me zo voorstellen dat je – als bv geven pijn doet – denkt: rot lekker op, ik ga voor de fles! Ik had me namelijk ook voorgenomen dat ik over zou stappen op de fles als het niet echt liep. Maar ik had weinig pijn, goede productie, dus vond ‘ik vind het nog niet echt makkelijk gaan’, niet echt een reden om te stoppen.
Ik kan me voorstellen dat het soms lastig is om al die bv-gevende mama’s in je omgeving te zien. Lekker focussen op de voordelen (Alicia wordt even goed groot als elke andere baby) en jij hebt wat meer vrijheid en wie weet komt het een tweede keer! 🙂
Daniëlle
Wat fijn dat het nu wel lekker gaat met de voeding!
Helaas is het mij niet gelukt om borstvoeding te geven door een samenloop van omstandigheden. We hebben Veel geprobeerd: vingervoeden, tepelhoedjes, slangetjes en kolven. Alles om mijn kind goed te laten drinken, maar ze kon het gewoon niet. Toen ze het na een bezoek aan de chirurg eindelijk wel kon, maakte mijn lichaam nauwelijks nog melk aan. Ik heb alle beschikbare moedermelk eruit geperst, maar stopte na vijf weken met kolven. Ik vond het te vermoeiend en frustrerend. Wat ben ik blij met de melk uit de winkel! Ik heb nu een blije baby en zij heeft een blije mama. En dan maakt het niet uit waar de melk vandaan komt 🙂
Betty
Pff wat heftig. Tja, je kan in ieder geval niet jezelf verwijten dat je het niet geprobeerd hebt. Het is jammer dat het ondanks je inspanning niet gelukt is, maar gelukkig wonen we in Nederland, waar de kunstvoeding inderdaad erg goed is!
Bianca
Wat fijn dat je je er nu zo goed bij voelt en het zo goed gaat! Ik ben deze week gestopt met borstvoeding, na 7 maanden. Ik had het al wat afgebouwd, vanwege werken en het niet kunnen bijkolven (met drie keer kolven per werkdag haalde ik niet wat ze nodig had voor die drie voedingen) en het onrustige en lange drinken van dochterlief (zomaar een uur of soms wel vijf kwartier per voeding) en toen ik vorige week met koorts voedingen van vijf kwartier zat te doen en het meisje ineens heel vroeg wakker begon te worden…. Toen was het genoeg. En nu, nu heb ik spijt en toch ook niet.. Het voeden ging namelijk verder al 7 maanden goed. Tegelijkertijd ben ik al ruim over mijn eerste doel heen (als het zou lukken, 3 maanden).. Maar ben trots dat ik dit heb kunnen doen en hoop dat het bij een volgend kindje net zo goed gaat! (Al hoeven die voedingen dus niet steeds langer te duren van mij… :-))
Betty
Jeetje, vijf kwartier voeden… Ik kan me heel goed voorstellen dat je er uiteindelijk mee bent gestopt. Dat houd je inderdaad echt niet vol! En voeden terwijl je zelf ziek bent is inderdaad waardeloos.
Goed van je dat je het zo lang hebt volgehouden! Ik snap dat het alsnog lastig is om te stoppen, maar ik denk dat het inderdaad de beste keuze is geweest! Tijd voor een nieuw hoofdstuk en bij een eventuele volgende baby ‘mag’ je weer 🙂
Jolijn
Fijn om te lezen Betty! Ik denk er precies hetzelfde over al geef ik nu alleen nog s ochtends borstvoeding. Heerlijk samen met z’n tweetjes in bed is echt quality time! 3 dagen in de week opvang, 3 avonden sporten en maar 4 voedingen op een dag zorgen er voor dat er weinig momenten over blijven om zelf te voeden. Daarbij zorgde mijn griep voor te weinig productie, dus kolven had ook niet heel veel zin meer. Maar we hebben denk ik een goede basis gelegd! In het begin is het lastig, zwaar en moeilijk, maar het is nu wat je zegt zo makkelijk en fijn! Ga vooral zo door! X
Betty
Wat lekker dat je ’s ochtends nog kan voeden! Inderdaad, heerlijk even een momentje samen. Dat kan natuurlijk met een flesje ook wel gecreëerd worden, maar met de borst is het iets sneller en vanzelfsprekender. Wat je zegt: de basis is gelegd!
Anne
Nog helemaal geen onderwerp wat aan de orde is voor mij, maar mooi hoe je het zo niet-veroordelend beschrijft!
Betty
Dank je! Vind ik fijn om te horen, want dat is ook echt hoe ik er in sta!
Whitney ♡ Whtnysworld
Fijn dat het nu beter gaat. Misschien wil Nim gewoon geen flesjes net als sommige kindjes geen speen willen. Ik heb het bijna 9 maanden kunnen geven, zoon wilde niet meer. Destijds waren we op vakantie en was ik net zwanger, denk zelf dat het die combinatie was. Mijn streven was 6 maanden, elke dag erna was een bonus.
Jessica
Oh wat heb je dit mooi maar ook erg grappig geschreven!!! Kan me voorstellen dat je er af en toe de brui aan wilde geven en wat knap dat je toch hebt doorgezet! Overigens vind ik het wel ‘verhelderend’ om op deze manier ook nadelen te lezen over borstvoeding die je de eerste tijd hebt ervaren (en dat klinkt heel negatief maar zo bedoel ik het niet). Maar lijkt soms toch een beetje taboe te zijn dus klapklapklap!
G
Altijd leuk om blogjes over borstvoeding te lezen! Ik geef nu zelf bijna een jaar borstvoeding. Bijna baby-af, maar als ze bij me drinkt is ze plots weer dat kleine baby’tje :). Ik had nooit gedacht dat ik het zo lang zou volhouden, toch was het niet altijd gemakkelijk. Maar ik had eerder het tegenovergestelde probleem. Mijn kindje was van in het begin wel fan van de fles (met afgekolfde melk) en weigerde het afgelopen jaar om de zoveel maanden voor enkele dagen de borst. Telkens op het moment dat ik dacht het niet meer zou beteren, begon ze weer aan de borst te drinken. En nu gaat het de laatste tijd heel vlot. Ik combineer nu wel al enkele maanden met borstvoeding met flesvoeding, dus is ze ook niet helemaal meer afhankelijk van mij. Zo is het voor mij makkelijker vol te houden.